دانشمندان گل رز بدون خار پرورش دادند!

با در نظر گرفتن این مشکل، دانشمندان «آزمایشگاه کولد اسپرینگ هاربر»(CSHL) در آمریکا و «دانشگاه فنی والنسیا»(UPV) در اسپانیا پژوهش خود را با بررسی بادمجان آغاز کردند. این گروه پژوهشی به سرپرستی پروفسور «زاخاری لیپمن»(Zachary Lippman) و «جیمز ساترلی»(James Satterlee) از آزمایشگاه کولد اسپرینگ هاربر کشف کردند که بروز جهش‌های خاصی در ژن موسوم به «LOG» باعث می‌شود گیاهان از تولید خار جلوگیری کنند.

ژن LOG پیشتر به خاطر تسهیل تولید برخی از هورمون‌های گیاهی شناخته شده بود. دانشمندان برای پی بردن به پاسخ این پرسش که آیا ژن LOG ممکن است مسئول تولید خار در گیاهان دیگر نیز باشد، با همکاران خود در کشورهایی مانند فرانسه، کانادا، آلمان و انگلستان تماس گرفتند.

دانشمندان پس از بررسی نتیجه پژوهش‌های پیشین و انجام دادن پژوهش‌ جدید دریافتند که LOG با رشد خار در حدود ۲۰ گونه گیاه مرتبط است. ظاهرا این یک مورد تکامل همگرا بود زیرا همه گیاهان با یکدیگر مرتبط نبودند و برخی از آنها با میلیون‌ها سال فاصله از گونه‌های دیگر تکامل یافتند.

یکی از دانشمندان «موسسه ملی تحقیقات زراعی»(INRAE) در فرانسه با استفاده از روش ویرایش ژن کریسپر برای خاموش کردن ژن LOG توانست رشد خار را در گل رز به صورت قابل توجهی کاهش دهد. در همین حال، پژوهشگران «دانشگاه کرنل»(Cornell University) در آمریکا، خارهای یک گیاه میوه‌دار استرالیایی را موسوم به «سولانوم سنترال»(Solanum centrale) یا «کشمش صحرا» از بین بردند.

علاوه بر این، به نظر نمی‌رسد که خاموش کردن این ژن هیچ اثر مخربی روی گیاهان داشته باشد. پروفسور «جیمی پروهنس»(Jaime Prohens) استاد دانشگاه فنی والنسیا گفت: از بین بردن خارها، برداشت محصولات را تسهیل می‌کند، خطر آسیب رسیدن به کارگران را کاهش می‌دهد و خسارات ناشی از خارها را پس از برداشت پایین می‌آورد. علاوه بر این، به دست آوردن گل‌های بدون خار می‌تواند به پذیرش و مصرف بیشتر توسط مصرف‌کنندگان بیانجامد.

این پژوهش در مجله «Science» به چاپ رسید.